پژوهشگاه فضای مجازی بررسی كرد؛
خاصیت های توسعه دولت دیجیتال چیست؟
بررسی گروه مطالعات اقتصادی پژوهشگاه فضای مجازی نشان میدهد که یک سیستم دیجیتالی می تواند در نحوه انجام وظایف اصلی دولت ها در آینده نقش به سزایی داشته باشد.
به گزارش سرگرمی کامپیوتری به نقل از پژوهشگاه فضای مجازی، دولت دیجیتال به مفهوم ایجاد تغییرات اساسی در شیوه حاکمیت دولت ها در سراسر جهان است. دامنه ایجاد این تغییرات بسیار وسیع بوده و شامل تغییر در نحوه تعیین اهداف قابل اندازه گیری اداری تا بهبود ارائه خدمات عمومی، نحوه تصمیم گیری های مبتنی بر داده تا سیاست گذاری های مبتنی بر شواهد، نحوه پاسخگویی دولت ها تا ایجاد شفافیت و اعتماد بیشتر عمومی است. بدین جهت خاصیت هایی همچون زمینه ای (وابسته و مرتبط به شرایطی که تنظیم کننده یک رویداد، بیانیه یا ایده است)، هماهنگ و شناختی بودن از خاصیت های های اصلی دولت دیجیتال محسوب می شوند. ۱- زمینه ای بودن / نقش سیستم دیجیتال در انجام وظایف دولت آینده از آنجایی که ارائه خدمات عمومی دولت های دیجیتال بطور فزاینده ای مبتنی بر داده ها صورت می گیرد، آنها می توانند درک و آگاهی کاملی از هرگونه تغییرات به وجود آمده در نیازها و ترجیحات شهروندان به دست آورند و در نتیجه خدمات را بطور کاملاً فردی و هدفمند ارایه کنند. دولت ها درواقع با بهره گیری از ابزارهای دیجیتالی می توانند یک کانال ارتباطی مستقیمی با هر شهروند ایجاد کنند و بطور منحصر به فرد نیازهای شهروندان را برطرف کرده و برنامه های متناسب با جوامع و مناطق را تهیه و گسترش دهند. بدین سبب ارائه خدمات به شهروندان بسته به محدودیت های فردی دائماً تغییر شکل داده و در دسترس قرار می گیرد. بعنوان مثال ارائه خدمات به یک فردی که شغلش را از دست داده نیاز به درک عمیق مهارت ها، محدودیت ها، شرایط مالی و شرایط بهداشتی آن شخص دارد تا بتواند پشتیبانی های لازم را از آن فرد به عمل آورد. بدین سبب سیستم دیجیتالی می تواند با گذشت زمان به ابزاری کاملاً سازگار و مورداستفاده برای افزایش منابع حمایتی تبدیل گشته و همین طور به ارائه خدمات، متناسب با توانایی ها و نیازهای افراد بپردازد. این مسئله می تواند نتایج اساسی در نحوه انجام وظایف اصلی دولت ها در آینده داشته باشد. بعنوان مثال اگر بحث مالیات که منبع اصلی درآمد دولت می باشد را در نظر بگیریم، خواهیم دید که در یک مدل دیجیتالی، سیستم های مالیاتی می توانند بطور یکپارچه با هرگونه تغییرات موقعیتی در داده های جمعی نظیر تغییر شغل و درآمد افراد، درست و در زمان واقعی سازگار می شوند. این تنظیمات در زمان واقعی می توانند با بهره گیری از ابزارهای سیاسی خودکار و انطباقی محاسبه و اجرا شوند. چنین ابزار دیجیتالی با بهره گیری از داده های ورودی دائمی، ممکنست بتواند بسته به وضعیت اقتصادی یک فرد، خانوار یا نهاد تجاری مالیات را به یارانه یا مالیات منفی تبدیل کند. مثال دیگر می تواند مربوط به گرفتن عوارض دولت ها برای تنظیم وضعیت ترافیکی شهر باشد. در اینجا نیز یک سیستم دیجیتالی خودکار می تواند میزان این عوارض را برمبنای مسافت طی شده و موقعیت راننده تنظیم نماید. ۲- هماهنگ بودن / ارائه خدمات عمومی در یک سیستم یکپارچه دیجیتال ارائه خدمات زمینه ای بدون باز بودن و قابلیت همکاری داده ها امکان پذیر نیست. درواقع استفاده از برنامه های کاربردی باز بمنظور دسترسی به مخازن مختلف داده موجب می شود درک عمیق و درست تری از زمینه های فردی برقرار شود. برای روشن تر شدن بهتر این مسئله مثال قبل را در نظر می گیریم. ارائه خدمات زمینه ای دولت دیجیتال به فردی که شغل خودرا از دست داده است نیاز به ادغام داده ها از منابع مختلف دارد. داده هایی نظیر داده های آموزشی از سیستم های دانشگاهی، داده های مهارت از منابع انسانی شرکت، داده های مالی از بانک و کارفرما و سیستم های مالیاتی و داده های بهداشت و سلامت از مراکز ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی. بدین سبب سیستم ها و فرآیندهای یک دولت دیجیتال باید به خوبی با یکدیگر هماهنگی و هم خوانی داشته باشند تا امکان توسعه یک بستر یکپارچه برای ارائه خدمات عمومی برقرار شود. بستری که تقسیم قابلیت ها را در بخش های مختلف تشویق می کند و همین طور اجرای برنامه های تکراری و مضاعف را بین ادارات مختلف دولتی به حداقل می رساند. درواقع دولت ها باید استانداردها و ساختارهای مشترکی را در برنامه های مربوط به دیجیتالی سازی خود اتخاذ کنند. دولت ها باید یک رویکرد هماهنگ داشته باشند که به سبب آن تمام داده های باز استفاده شده در آژانس ها، بین آژانس ها و بخش خصوصی از یک استاندارد خاصی پیروی کنند. ارائه خدمات دیجیتالی دولت ها بصورت برون مرزی در آینده ای نزدیک شهرت بسیاری پیدا خواهدنمود. بدین منظور ایجاد هماهنگی و همکاری بین دولت ها و کشورها دراین زمینه اهمیت ویژه ای دارد. نمونه هایی از این همکاری را می توان در منطقه آسیا-اقیانوسیه مشاهده کرد. جایی که کشورهایی همچون استرالیا، نیوزیلند و ژاپن در زمینه ادغام درون منطقه ای زیرساخت فناوری ابر عمومی برای ارائه خدمات دیجیتالی نظیر پرداخت های برون مرزی در حال همکاری با یکدیگر هستند. نمونه دیگر اتحادیه اروپا است که مبادرت به تشکیل یک سیستم جامع دیجیتالی برای ایجاد روابط الکترونیکی جدید و ارائه خدمات در سراسر مرزها به شهروندان خود کرده است. همین طور همکاری ها و ابتکارات بین اروپا و ژاپن در زمینه فناوری ۵G موبایل و همکاری بین اروپا و ایالات متحده در مورد پروژه پل تریلیوم که هدف آن از بین بردن سوابق الکترونیکی سلامت بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده با هدف ایجاد یک استاندارد همکاری است، از نمونه های دیگر هستند. ۳- شناختی بودن / به کارگیری سیستم های دیجیتالی برای درک شناختی بالاتر جامعه خیلی از وظایفی که قبلاً تصور می شد فقط در حوزه هوش انسانی صورت گیرد، در عصر دیجیتال بطور فزاینده ای به ماشین های خودکار محول شده است. امروزه علاوه بر افزایش اتوماسیون در انجام کارهای جسمی، پیشرفت های سریعی نیز در زمینه هوش مصنوعی صورت گرفته است به شکلی که ماشین آلات حتی قادر به ارزیابی، درک و ارائه واکنش به رفتارهای انسان شده اند. برای مثال ابر یارانه آی بی ام وستون در حال انجام آزمایشاتی برای کمک به پزشکان در تصمیم گیری های پیچیده بوسیله برجسته کردن نکات ریز بالینی است که ممکنست توسط خود پزشکان از قلم بیفتد. امروزه دستیارهای مجازی هوشمند بسیاری قادر به ارائه پاسخ های مفید و ضروری به کاربران در مورد درخواست های جداگانه هستند. از این تحولات می توان برای درک سطح شناختی بالاتر نیازهای شهروندان بهره برد. درواقع دولت ها با به کارگیری سیستم های دیجیتالی که می توانند انجمن ایجاد کنند، تجربه بیاموزند و نتیجه بگیرند، در حال نزدیک شدن به وضعیتی هستند که در آن ماشین های شناختی تصمیمات بهینه می گیرند و بطور خودکار سیاست های مؤثر را تعیین می کنند تا از اجرای برنامه های بی فایده جلوگیری به عمل آید. اختصاص بودجه کمسیون اروپا به پروژه شبیه سازی مغز انسان که تلاش می کند تا سال ۲۰۲۳ از مغز انسان الگوبرداری کند، مثال جذابی دراین زمینه است. تقویت رفاه مشترک در دستور کار دولت دیجیتال یک زیرساخت دیجیتالی مناسب می تواند عملکرد دولت ها را در مقیاس های مختلف ملی، منطقه ای و محلی بهبود بخشد. استفاده از داده ها بمنظور توسعه دیجیتال امری ضروری خواهد بود. بعنوان مثال، استفاده از فاکتورهای داده های زمینه ای می تواند به دولت ها امکان درک و اندازه گیری دقیق موضوعات محلی و نگرانی های عمومی را بدهد. علاوه بر این، دولت ها می توانند با بهره گیری از منابع گسترده و تجزیه و تحلیل داده ها، بازخورد اقدامات مورد نیاز خودرا در مورد مسائل مختلف به دست آورند. بعنوان مثال، رهبران کشور اوگاندا پس از شناسایی نگرانی های رایج یا موارد فوری، بلافاصله در صورت لزوم با بهره گیری از داده های جمع آوری شده توسط آی بی ام و یادگیری ماشین اقدامات ضروری را انجام می دهند. در حقیقت ایجاد یک ابزار تعامل اجتماعی توسط همکاری آی بی ام و یونیسف به جوانان اوگاندا این اجازه را داده تا بتوانند با دولت و رهبران جامعه خود در مورد مسائل مختلف زندگی ارتباط برقرار کنند. فراگیری داده ها و ارائه راهکارهای مجهز به فناوری می تواند دولت ها را در کوشش برای رسیدن به اهداف توسعه نظیر بهبود شرایط زندگی، ساده سازی ارائه خدمات و رفع چالش های اصلی همچون به حداقل رساندن شیوع بیماری و مقابله با تغییرات آب و هوایی یاری رساند. در صورتیکه داده ها در شکل گیری چارچوب دولت دیجیتال نقش اساسی دارند اما مشکلاتی را هم برای دولت ها به وجود آورده اند که عمده ترین آنها غیرقابل اعتماد بودن و ایجاد شکاف دیجیتالی است. سازمان ملل در گزارشی با عنوان انقلاب داده ها عنوان کرده که خیلی از کشورها هنوز اطلاعات بسیار ضعیفی دارند و داده ها خیلی دیر به دست آنها می رسد و حتی خیلی از مسائل هنوز تحت پوشش داده های موجود قرار ندارند. دولت ها باید بمنظور غلبه بر این چالش و به دست آوردن درک زمینه ای از موضوعات گوناگون، با اجرای یک رویکرد هماهنگ در بخش های مختلف نظیر جمع آوری منظم و انتشار داده ها، تشویق استفاده از داده های عمومی و باز و همین طور ارائه خدمات با بهره گیری از API (رابط برنامه نویسی اپلیکیشن)، داده ها را فراگیرتر و ریزتر کنند. یک زیرساخت مشترک دیجیتال همین طور می تواند نوآوری منطقه ای و بین منطقه ای را تقویت کند. مزایای یک سیستم دیجیتالی فراتر از کاهش کاغذبازی های غیرضروری، افزایش کارایی ادارات و ارائه خدمات الکترونیکی ایمن و استاندارد است. راه اندازی خدمات دیجیتالی سبب رشد اقتصادی فراگیر می شود و اکوسیستم های تجاری مشترک را تشویق می کند. دیجیتالی سازی دولت ها را ملزم به اتخاذ استانداردهای مشترک، تصویب قوانین حفاظت از حریم خصوصی و اجرای مکانیسم های مؤثر امنیت سایبری می کند. دولت ها همین طور باید سیاست هایی را با هدف افزایش سودآوری، تقویت مشارکت ها (در سطح جهانی و بین سازمانی در داخل) و سازگاری با هرگونه نوآوری در تکنولوژی بمنظور عملکرد بهتر اقتصاد دیجیتال اتخاذ کنند. انقلاب دیجیتال مجموعه بی سابقه ای از ابزارها را برای تقویت رشد اقتصادی و راندمان، تولید ثروت حتی در وضعیت کمبود منابع و بهبود شرایط زندگی برای همه فراهم می آورد. ایجاد جهش های بزرگ در بخش های مختلف نظیر مراقبت های بهداشتی، حمل و نقل، انرژی، تامین امنیت و غیره با مدلها، داده ها و زیرساخت های دیجیتال امکان پذیر می شود. اما تنها در صورتی می توان از این مزایا استفاده و در جامعه شکوفایی ایجاد کرد که دولت ها، سیاست ها و نهادهای خودرا برای رفع چالش ها و استفاده از فرصت های به وجود آمده بروزرسانی کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب